İnsansın kırılabilir, gücenebilir, pek tabii çocuklar gibi uluorta ağlayabilirsin de. İnsansın ve bir kalp taşıyorsun tam şuranda. Her şeyin karşısında güçlü, tastamam durman imkânsız. İnsansın kırılmak, ağlamak, düşmek, yolunu kaybetmek, hepsi insana özgüdür.
Olan biten her şeyin karşısında güçlü durmaya çalışırsan, saklarsan ruhundaki yaraları, göğ/s/ündeki çığlıkları bastırmaya çalışırsan, sen sadece yıpranan olursun. Korkmadan, çekinmeden, özgürce yaşa, yansıt taşıdığın tüm duyguları.
Ağlamak çözüm demiyorum ama ağlaman gerekiyorsa ağla, ağlamadan kalbine nefes aldıramazsın. Düştüğün yerde kalakal demiyorum ama düşmekten korkma, düşmeden düştüğün yerden kalkacak gücü bulamazsın. Kır, dök, affetmeyi unut demiyorum ama kırıldıysan kırıldığını belli et, aksi takdirde şifa bulamazsın.
Beşincimevsim 